راز ِ خوف انگیز و مبهم ِ رابطه ی ژرف ِ مردمان زمینی شاهنامه با آسمان بخش دوم

برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی 

***

راز ِ خوف انگیز و مبهم ِ رابطه ی ژرف ِ مردمان زمینی شاهنامه با آسمان - بخش دوم

***

 در شاهنامه، آسمان، همیشه راز دار مردم، سپاهیان، گردان، پهلوانان و شاهان بوده . آسمانی که رحمت و برکت را ، ادبار و نکبت را ره آورد او می بینند .

 آسمانی که بی اراده ی زمینیان، خشم رعد آسا و تندر ِ غضبش را بدر قه ی راه ِ باران برکت زا و رحمت آورش می سازد .

***

ستاره‌شناسان به روز دراز / همی ز آسمان بازجستند راز -

*

ازان کآسمان را دگر بود راز / به گفت ِ برادر نیامد فراز - 

*

ستاره‌شناسان بر ِ او شدند / همی ز آسمان داستانها زدند -

*

همی جست بر چاره جستن رهی / سوی آسمان کرد روی آنگهی -

*

کس از گردش آسمان نگذرد / وگر بر زمین پیل را بشکرد -

*

بدو گفت کز گردش آسمان / بگوی آنچ دانی و پنهان ممان -

*

بدین گونه بُد گردش آسمان / بسنده نباشد کسی با زمان -

*

چنین گفت کز گردش آسمان / نیابد گذر مرد نیکی‌گمان -

*

دگر گفت کز گردش آسمان / خردمند برنگذرد بی‌گمان -

*

جهاندار زان لرزه شد بدگمان / پراندیشه از گردش آسمان -

*

بباشد همه بودنی بی‌گمان / نتابیم با گردش آسمان -

*

که تا چون بود گردش آسمان / کرا بر کشد زین دو مهتر زمان - 

*

نگه کردم از گردش آسمان / بدین زودی او را سر آید زمان - 

*

بکوشیم با گردش آسمان / اگر در میانه سر آید زمان - 

*

برین بر که گفتم نجوید زمان / مگر یارمندی کند آسمان -  

*

همان ایرج پاک دین را بکشت / برو گردش آسمان شد درشت –

بهادر امیرعضدی