نظری به دیدگاه مطرحِ زن و فرزندِ دختر از قدیم - (بخش دوم)

برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی 

*** 

نظری به دیدگاه مطرحِ زن و فرزندِ دختر از قدیم -  (بخش دوم)

*** 

 نظری به دیدگاه مطرحِ زن و فرزندِ دختر از قدیم، که رّد و رگه اش تا امروز و امروزی ها نیز تداوم دارد.  

*** 

زن از دید شیرین:

به سه چیز باشد زنان را بهی / که باشند زیبای گاه مهی – 

یکی آنک « باشرم و با خواستست » / که جفتش بدو خانه آراستست –

 دگر آنکه « فرخ پسر زاید » او / ز شوی خجسته بیفزاید او –

 سه دیگر که بالا و رویش بود / به « پوشیدگی نیز مویش بود»  - 

*** 

زن از دید اسفندیار:

چنین گفت با مادر اسفندیار / که نیکو زد این داستان هوشیار- 

که « پیش زنان، راز هرگز مگوی » / چو گویی سخن باز یابی به کوی –

 « مکن هیچ کاری به فرمان زن » / که هرگز « نبینی زنی رای زن » - 

پر از شرم و تشویر شد مادرش/ز گفته پشیمانی آمد برش-

 و

به مادر چنین گفت پس جنگجوی / که نابردن کودکان نیست روی – 

« چو با زن پس پرده باشد جوان / بماند منِش پست و تیره روان » - 

زن از دید اسفندیار:
 ز بهمن برآشفت اسفندیار/ورا بر سر انجمن کرد خوار-
بدو گفت کز مردم سرفراز/نزیبد که با زن نشیند به راز-
وگر کودکان را بکاری بزرگ/فرستی نباشد دلیر و سترگ-

زن از دید ریدکِ زال.

ریدک(سلاحدار) زال به پرستندگان رودابه:

دلاور که پرهیز جوید ز جفت/بماند بآسانی اندر نهفت-

بدان تاش دختر نباشد ز بن/نباید شنیدنش ننگ سخن-

*** 

واقعیتِ موجود اینست که مسیرِ تاریخیِ طی شده ی زنان، چندان هم هموار نبوده و "امروز هم  نیست". کوبیدن و هموار کردن این ناهمواری ها صد البته همت، "پایمردی" و تلاشی نفس گیر را می طلبد.

بهادر امیرعضدی