برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی
شتاب و فشار زندگی، تمرکز، حال، و دل و دماغ را از مردم گرفته تا بنشینند و دیوان شمس، حافظ، سعدی یا شاهنامه را بخوانند.این گزیده نگارش های مختصر و کم حجم، شاید روزنه ای باشد برای آشنایی و آشتی شهروندان ایران شهر عزیز، با مفاخر گذشته ی تاریخ میهن مان.برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی
شتاب و فشار زندگی، تمرکز، حال، و دل و دماغ را از مردم گرفته تا بنشینند و دیوان شمس، حافظ، سعدی یا شاهنامه را بخوانند.این گزیده نگارش های مختصر و کم حجم، شاید روزنه ای باشد برای آشنایی و آشتی شهروندان ایران شهر عزیز، با مفاخر گذشته ی تاریخ میهن مان.
حرمت جسد دشمن در شاهنامه فردوسی - 8 - جسد کشته شدگان تورانی در نبرد با هفت گرد ایرانی.
برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی
***
حرمت جسد دشمن در شاهنامه فردوسی - 8 - جسد کشته شدگان تورانی در نبرد با هفت گرد ایرانی.
***
حرمت جسد دشمن، در نبرد هفت گردان ایرانی در نخجیر گاه افراسیاب:
تهمتن برانگیخت رخش از شتاب/پس پشت جنگ آور افراسیاب-
ز لشکر هرانکس که بد جنگ ساز/دو بهره نیامد به خرگاه باز-
اگر کشته بودند اگر خسته تن/گرفتار در دست آن انجمن-
ز پرمایه اسپان زرین ستام/ز ترگ و ز شمشیر زرین نیام-
جزین هرچه پرمایه تر بود نیز/به ایرانیان ماند بسیار چیز-
میان بازنگشاد کس کشته را/نجُستند مردان برگشته را-
بدان دشت نخچیر باز آمدند/ز هر نیکویی بی نیاز آمدند-
بهادر امیرعضدی
(176) - مترادف اصطلاح "نه شکم توشه ورمیداره، نه چشم تماشا" در شاهنامه.
برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی
***
(176) - مترادف اصطلاح "نه شکم توشه ورمیداره، نه چشم تماشا" در شاهنامه.
اشاره به حرص و آز سیری ناپذیر ِ خوردن و تماشا کردن.
***چو کاووس بشنید از او این سخن/یکی تازه اندیشه افگند بن-
دل رزمجویش ببست اندران/که لشکر کشد سوی مازندران-
چنین گفت با سرفرازان رزم/که ما سر نهادیم یکسر به بزم-
اگر کاهلی پیشه گیرد دلیر/نگردد ز آسایش و کام سیر-
من از جم و ضحاک و از کیقباد/فزونم به بخت و به فر و به داد-
فزون بایدم زان ایشان هنر/جهانجوی باید سر تاجور-
اگر کاهلی پیشه گیرد دلیر/نگردد ز آسایش و کام سیر-
***
اگر کاهلی پیشه گیرد دلیر/نگردد ز آسایش و کام سیر-
اشاره به سیری ناپذیری ِ آرامش گزینی، رفاه طلبی و کامجویی.
بهادر امیرعضدی
گرته برداری نبرد ِ عمروبن عبدود با علی، از "نبرد رستم با دیو سپید".
برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی
***
گرته برداری نبرد ِ عمروبن عبدود و علی از "نبرد رستم با دیو سپید".
***
نبرد عمرو بن عبدود با علی:
وزان جایگه سوی دیو سپید/بیامد به کردار تابنده شید-
سوی رستم آمد چو کوهی سیاه/از آهنش ساعد ز آهن کلاه-
ازو شد دل پیلتن پرنهیب/بترسید کامد به تنگی نشیب-
برآشفت برسان پیل ژیان/یکی تیغ تیزش بزد بر میان-
ز نیروی رستم ز بالای اوی/بینداخت یک ران و یک پای اوی-
بریده برآویخت با او به هم/چو پیل سرافراز و شیر دژم-
تهمتن به نیروی جان آفرین/بکوشید بسیار با درد و کین-
بزد دست و برداشتش نره شیر/به گردن برآورد و افگند زیر-
فرو برد خنجر دلش بردرید/جگرش از تن تیره بیرون کشید-
بهادر امیرعضدی
(175) - مترادف اصطلاحِ مانی، پیامبر نقاش، به شاپور: "در ویرانی تن من، آبادی جهانیست"، در شاهنامه ی فردوسی.
برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی
***
(175) - مترادف اصطلاحِ مانی، پیامبر نقاش، به شاپور: "در ویرانی تن من، آبادی جهانیست"، در شاهنامه ی فردوسی.
***
ردّ ِ پای ریشه ی اصطلاحاتِ عامیانه در شاهنامه.
***
در ویرانی تن من، آبادی جهانیست
***
هران روز بد کز تو اندر گذشت/بر آنی کزو گیتی آباد گشت-
بهادر امیرعضدی
تفاوت های مفهومی ِ "یک با دگر" / "با یکدگر" و "از یک دگر"، در شیوه ی نگارشی شاهنامه فردوسی.
"یک با دگر":
***
"با یکدگر":
***
"از یک دگر":
بهادر امیرعضدی