برگزیده هایی از شاهنامه ی فردوسی
***
پند های شاهنامه فردوسی - بخش (48) - پند کیکاووس به رستم و پند فردوسی در باب رفتن سیاوش به جنگ افراسیاب
***
گزیده پندهایی در لا به لای گفتار ها و متن شاهنامه، که حکیم بزرگوار طوس، بیشتر در آغاز و فرجام داستان هایش و گاه از زبان ِ دل ِ شخصیت های شاهنامه اش، لب به سخن می گشاید.
***
پند کیکاووس به رستم:
به رستم چنین گفت کاووس کی/که از کوه البرز تا برگ نی-
همی برد خواهد به گردش سپهر/نباید فگندن بدین خاک مهر-
یکی زود سازد یکی دیرتر/سرانجام بر مرگ باشد گذر-
تو دل را بدین رفته خرسند کن/همه گوش سوی خردمند کن-
اگر آسمان بر زمین بر زنی/وگر آتش اندر جهان در زنی-
نیابی همان رفته را باز جای/روانش کهن شد به دیگر سرای-
من از دور دیدم بر و یال اوی/چنان برز و بالا و گوپال اوی-
زمانه برانگیختش با سپاه/که ایدر به دست تو گردد تباه-
چه سازی و درمان این کار چیست/برین رفته تا چند خواهی گریست-
پند فردوسی در باب رفتن سیاوش به جنگ افراسیاب:
چنین بود رای جهان آفرین/که او جان سپارد به توران زمین-
به رای و به اندیشهٔ نابکار/کجا بازگردد بد روزگار-
پند سیاوش:
سری کش نباشد ز مغز آگهی/ نه از بتری باز داند بهی-
بهادر امیرعضدی