برگزیده هایی از شاهنامه ی فردوسی
***
پند های شاهنامه فردوسی - بخش (49) - پند فردوسی
***
گزیده پندهایی در لا به لای گفتار ها و متن شاهنامه، که حکیم بزرگوار طوس، بیشتر در آغاز و فرجام داستان هایش لب به سخن می گشاید.
***
پند فردوسی:
کنون ای سخن گوی بیدار مغز/یکی داستانی بیارای نغز-
سخن چون برابر شود با خرد/روان سراینده رامش برد-
کسی را که اندیشه ناخوش بود/بدان ناخوشی رای او گش بود-
همی خویشتن را چلیپا کند/به پیش خردمند رسوا کند-
ولیکن نبیند کس آهوی خویش/ترا روشن آید همه خوی خویش-
اگر داد باید که ماند بجای/بیارای ازین پس بدانا نمای-
چو دانا پسندد پسندیده گشت/به جوی تو در آب چون دیده گشت-
پند فردوسی:
برین گونه گردد همی چرخ پیر/گهی چون کمانست و گاهی چو تیر-
*
نگر تا چه گفتست مرد خرد/که هرکس که بد کرد کیفر برد-
بهادر امیرعضدی