پند های شاهنامه فردوسی - بخش (56) - پند های افراسیاب تورانی

برگزیده هایی از شاهنامه ی فردوسی
***
پند های شاهنامه فردوسی - بخش (56) - پند های افراسیاب تورانی
***

گزیده پندهایی در لا به لای گفتار ها و متن شاهنامه، که حکیم بزرگوار طوس، بیشتر در آغاز و فرجام داستا۰ن هایش و گاه از زبان ِ دل ِ  شخصیت های شاهنامه اش، لب به سخن می گشاید.
***

پند های افراسیاب تورانی:
چرا بر گمان زهر باید چشید/دم مار خیره نباید گزید-
 *
افراسیاب:
به هر کار بهتر درنگ از شتاب/بمان تا برآید بلند آفتاب-
ببینم که رای جهاندار چیست/رخ شمع چرخ روان سوی کیست-
*
افراسیاب:
چو زو کژیی آشکارا شود/که با چاره دل بی‌مدارا شود-
ازان پس نکوهش نباید به کس/مکافات بد جز بدی نیست بس-
*
پند افراسیاب به پیران:
چنین گفت با من یکی هوشمند/که رایش خرد بود و دانش بلند-

که ای دایهٔ بچهٔ شیرنر/چه رنجی که جان هم نیاری به بر-

بهادر امیرعضدی