و.ک(103،1)
برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی
***
رستم در بزرگداشت کیخسرو، ماه های سال را به عاریت، به نگاهبانی او می گمارد:
چو آمد بر شاه کهترنواز/نوان پیش او رفت و بردش نماز-
ستایش کنان پیش خسرو دوید/که مهر و ستایش مر او را سزید-
برآورد سر آفرین کرد و گفت/مبادت جز از بخت پیروز جفت-
چو هرمزد بادت بدین پایگاه/چو بهمن نگهبان فرخ کلاه-
همه ساله اردیبهشت هژیر/نگهبان تو با هش و رای پیر-
چو شهریورت باد پیروزگر/بنام بزرگی و فر و هنر-
سفندارمذ پاسبان تو باد/خرد جان روشن روان تو باد-
چو خردادت از یاوران بر دهاد/ز مرداد باش از بر و بوم شاد-
دی و اورمزدت خجسته بواد/در هر بدی بر تو بسته بواد-
دیت آذر افروز و فرخنده روز/تو شادان و تاج تو گیتی فروز-
چو این آفرین کرد رستم بپای/بپرسید و کردش بر خویش جای-
..................................................................................
پ ن:
بهمن: منش نیک
اردیبهشت: بهترین اشه(راستی)
شهریور: شهریاری نیک
سپندارمذ: بردباری مقدّس
خرداد: برکت و فراوانی
امرداد: بیمرگی. نام شش امشاسپند(جاویدانان مقدّس) است که تجلّی صفات دادار اورمزد هستند.
گاهی خود اورمزد و گاهی ایزد سروش را هفتمین امشاسپند به شمار آوردهاند.
بهادر امیرعضدی