هوم عابد در شاهنامه فردوسی

و.ک(349) 

970801

بر گزیده هایی از شاهنامه ی فردوسی

***

هوم عابد در شاهنامه فردوسی:

به نزدیک بردع یکی غار بود / سرِ کوه غار از جهان نابسود –

 ز هر شهر دور و به نزدیک آب / که خوانی  ورا هنگ افراسیاب -    

 افراسیاب به غاری در کوه بردع، نزدیک عبادتگاه هوم پناه برد و به دست او اسیر شد:

 یکی مرد نیک اندران روزگار / ز تخم فریدون آموزگار - 

پرستار با فر و برز کیان / بهر کار با شاه بسته میان -

 کجا نام این نامور "هوم" بود / پرستنده دور از بر و بوم بود - 

یکی کاخ بود اندر آن برز کوه / بدو سخت نزدیک و دور از گروه - 

به ترکی چو این ناله بشنید هوم / پرستش رها کرد و بگذاشت بوم - 

چنین گفت کین ناله هنگام خواب / نباشد مگر آنِ افراسیاب - 

ز کوه اندر آمد به هنگام خواب / بدید آن در هنگ افراسیاب - 

بیامد بکردار شیر ژیان / ز پشمینه بگشاد گردی میان - 

کمندی که بر جای زنار داشت / کجا در پناه جهاندار داشت - 

به هنگ اندرون شد گرفت آن بدست / چو نزدیک شد بازوی او ببست - 

همی رفت و او را پس اندر کشان / همی تاخت با رنج چون بیهشان -

….………………………………………………………….................

پ ن:

یکی از دانشمندان مشهور پارسی بر آن ست که:

هوم که هم گیاه و هم خداست، مرد بزرگی از ایران بود (*) و کارهای بزرگی انجام داد که نام او را به یادگار نهاد.

 (مدی، آیینهای دینی پارسیان، ص 301) *

 برگرفته از شناخت اساطیرایران  –  جان هینلز ( john R. Hinnells ) -  ترجمه: ژاله آموزگار، احمد تفضلی

***

(*) - شاید اشاره فردوسی هم به همین هوم باشد. هوم،《یابنده و اسیر کننده افراسیاب》  در محل اختفایش (هنگ افراسیاب)، در کوهی نزدیک بردع. 

بهادر امیرعضدی