درفش در شاهنامه - 1 - نقش نیرو بخش درفش در رزم ایران و توران

960103

بر گزیده هایی از شاهنامه فردوسی 

***

درفش در شاهنامه - 1 - نقش نیرو بخش درفش در رزم ایران و توران

***

اظهار نظر پروفسور آرتور کریستن سن (Arthur Christensen ) زبان شناس، مورخ و شرق شناس دانمارکی در مورد درفش و پرچم :

« آنگاه که مردمانی دارای " بیرق "، ارتش و پادشاه و نماینده می شوند، می توان گفت که آن زمان نقطه آغاز تمدن آن کشور است » .

***     

نقش نیرو بخش درفش در رزم ایران و توران : 

به بیژن چنین گفت گودرز پیر/ کز ایدون برو زود بر سان تیر – 

بسوی فریبرز بر کش عنان /  به پیش من آر اختر کاویان –

 مگر خود فریبرز با آن درفش / بیاید کند روی دشمن بنفش –

 چو بشنید بیژن بر انگیخت اسب / بیامد به کردار آذر گشسب – 

به نزد فریبرز و با او بگفت / که ایدر چه داری سپه در نهفت –

 عنان را چو گردان یکی بر گرای /  یرین کوه سر بر فزون زین مپای –

 اگر تو نیایی مرا ده درفش / سواران و این تیغ های بنفش –

 چو بیژن سخن با فریبرز گفت / نکرد او خرد با دل خویش جفت –

 یکی بانگ بر زد به بیژن که رو / که در کار تندی و در جنگ نو –

 مرا شاه داد این درفش و سپاه / همین پهلوانی و تخت و کلاه –

 درفش از در بیژن گیو نیست / نه اندر جهان سر بسر نیو نیست – 

یکی تیغ بگرفت بیژن بنفش / بزد ناگهان بر میان درفش – 

بدو نیمه کرد اختر کاویان / یکی نیمه برداشت گرد از میان –

 بیامد که آرد به نزد سپاه/  چو ترکان بدیدند اختر براه – 

یکی شیر دل لشکری جنگجوی / همه سوی بیژن نهادند روی –

 چنین گفت هومان که آن اختر است/  که نیروی ایران بدو اندر است – 

درفش بنفش ار به چنگ آوریم/  جهان جمله بر شاه تنگ آوریم –

 سپاه اندر آمد به کرد درفش /  هوا شد ز گرد سواران بنفش -

 دگر باره از جای برخاستند /  برآن دشت رزمی نو آراستند  - 

بهادر امیرعضدی