و.ک(330)
برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی
***
توجیه نظام "کاست"ی، برای برقراری و تداوم ساختار امارت و سرحد داری
***
خود بینی و نخوت کسرا انوشیروان و توجیه اجتناب ناپذیری نظام "کاست"ی، برای برقراری و تداوم و روانکاری چرخ دنده های ساختار امارت و سرحد داری پادشاهان:
یکی گفت گیرم کنون مهتری / به رای و به دانش ز ما بهتری -
چرا برگذشتی ز شاهنشهان / دو دیده به رای تو دارد جهان -
چنین داد پاسخ که ما را خرد / ز دیدار ایشان همی بگذرد -
"هش و دانش و رای، دستور ماست / زمین گنج و اندیشه گنجور ماست" -
دگر گفت باز تو ای شهریار / عقابی گرفتست روز شکار -
چنین گفت: "کو را بکوبید پشت / که با مهتر خود چرا شد درشت" -
بیاویز پایش ز دار بلند / بدان تا بدو بازگردد گزند -
"که از کهتران نیز در کارزار / فزونی نجویند با شهریار" -
بهادر امیرعضدی