و.ک(020)
برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی
***
شاهپور سوم و نکوهش دروغگویی:
چنین گفت کای نامور بخردان / جهاندیده و رای زن موبدان -
بدانید کان کس که گوید دروغ / نگیرد ازین پس بر ما فروغ –
دروغ از بر ما نباشد ز رای / که از رای باشد بزرگی به جای –
همان مر تن سفله را دوستدار / نیابی به باغ اندرون چون نگار –
سری را کجا مغز باشد بسی / گواژه * نباید زدن بر کسی –
زبان را نگهدار باید بدن / نباید روان را به زهر آژدن –
که بر انجمن مرد بسیار گوی / بکاهد به گفتار خود آب روی –
اگر دانشی مرد راند سخن / تو بشنو که دانش نگردد کهن –
دل مرد مطمع بود پر ز درد / به گرد طمع تا توانی مگرد –
دو گیتی بیابد دل مرد راد / نباشد دل سفله یک روز شاد –
بدین گیتی او را بود نام زشت / بدان گیتی اندر نیابد بهشت -
دو گیتی نیابد دل مرد لاف / که بپراگند خواسته بر گزاف –
ستوده کسی کو میانه گزید/ تن خویش را آفرین گسترید –