نظری به دیدگاه مطرحِ زن و فرزندِ دختر از قدیم - (بخش اول)

بر گزیده هایی از شاهنامه فردوسی 

*** 

نظری به دیدگاه مطرحِ زن و فرزندِ دختر از قدیم -  (بخش اول)

*** 

 نظری به دیدگاه مطرحِ زن و فرزندِ دختر از قدیم، که رّد و رگه اش تا امروز و امروزی ها نیز تداوم دارد.

*** 

فریدون، جندل را برای خواستگاری سه دختر سرو، شاه یمن، برای سه پسر فریدون، سلم، تور و ایرج، نزد سرو میفرستد. 
***

سرو، شاه یمن، از طالع نحس و بد یمن دختر داشتن میگوید: 

ز کینه به دل گفت شاه یمن / که از آفریدون بد آمد به من -

بد از من که هرگز مبادم میان  /  که ماده شد از تخم نره کیان  - 

 به اختر کس آن دان که دخترش نیست / « چو دختر بوَد، روشن اخترش نیست » 

وفردوسی: 
چو فرزند را باشد آئین و فر / گرامی به دل بر، چه ماده چه نر -

گلایه و ناخوشنودی افراسیاب از دختر (منیژه) داشتن:

بیامد بر شاه ترکان بگفت  /  که دختت ز ایران گزیدست جفت  -

 جهانجوی کرد از جهاندار یاد / تو گفتی که بید است هنگام باد  -

 به دست از مژه خون ز مژگان برُفت / بر آشفت و این داستان باز گفت –

 « کرا از پس پرده دختر بود / اگر تاج دارد بد اختر بود » -

 کرا دختر آید بجای پسر / به از گور، داماد، ناید بدر - 

واقعیتِ موجود اینست که مسیرِ تاریخیِ طی شده ی زنان، چندان هم هموار نبوده و "امروز هم  نیست". کوبیدن و هموار کردن این ناهمواری ها صد البته همت، "پایمردی" و تلاشی نفس گیر را می طلبد.

بهادر امیرعضدی