برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی

شتاب و فشار زندگی، تمرکز، حال، و دل و دماغ را از مردم گرفته تا بنشینند و دیوان شمس، حافظ، سعدی یا شاهنامه را بخوانند.این گزیده نگارش های مختصر و کم حجم، شاید روزنه ای باشد برای آشنایی و آشتی شهروندان ایران شهر عزیز، با مفاخر گذشته ی تاریخ میهن مان.

برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی

شتاب و فشار زندگی، تمرکز، حال، و دل و دماغ را از مردم گرفته تا بنشینند و دیوان شمس، حافظ، سعدی یا شاهنامه را بخوانند.این گزیده نگارش های مختصر و کم حجم، شاید روزنه ای باشد برای آشنایی و آشتی شهروندان ایران شهر عزیز، با مفاخر گذشته ی تاریخ میهن مان.

تن در قامت مغزِ نهفته در پوست

و.ک(066) 

بر گزیده هایی از شاهنامه ی فردوسی

***

تن در قامت مغزِ نهفته در پوست:

ترا کهتری کار بستن نکوست/نگه داشتن بر تن خویش پوست-


و

سپهدار ترکان ازان بترست/کنون گاو پیسه به چرم اندرست-


و
ز جنگ آشتی بی گمان بهترست / نگه کن که گاوت به چرم اندرست -

و
چو الکوس آوای رستم شنید/دلش گفتی از پوست آمد پدید-

و
 بدو گفت مادر که ای جان مام/چه بودت که گشتی چنین زرد فام-
 چنین داد پاسخ که من روز و شب/همی برگشایم به فریاد لب-
 همانا زمان آمدستم فراز/وزین بار بردن نیابم جواز-
 "تو گویی به سنگستم آگنده پوست"/و گر آهنست آنکه نیز اندروست-

و
 همی پوست درند بر وی بچرم/کسی را نبینم بچشم آب شرم-


و

کنون گاو آن زیر چرم اندر است/که پاداش و بادافره دیگرست-


و
 که بهرام فرزند او همچو اوست/از آب پدر یافت او مغز و پوست-

و
 ترا کهتری کار بستن نکوست/نگه داشتن بر تن خویش پوست-

و
 بترسید کش پوست بیرون کشد/تنش رابدان کینه در خون کشد-

و
 یکی ژنده پیلست گویی به پوست/همه بیشه بالا و پهنای اوست-

و
 تو گفتی همه دشت بالای اوست/روانش همی در نگنجد به پوست-

و
 بدرند بر تنت بر پوست ورگ/سپارند پس استخوانت بسگ-

و
 چو ترکان شنیدند کارجاسپ رفت/همی پوستشان بر تن از غم بکفت-


و

مکن کژ ابر خیره بر کار راست/به یک جان نگه کن که چندین بکاست-
هنوز از بدی تا چه آیدت پیش/به چرم اندر است این زمان گاومیش-


و

به چرم اندر است گاو اسفندیار/ندانم چه راند بدو روزگار-

...........................................................................
پ ن:
بیت ها حاکی از مآل اندیشی، آینده نگری، کیاست ورزی، خوددار بودن، مدارا و صبوری پیشه کردن ست.
متضاد و نقطه ی مقابل ِ "سر به تن سنگینی یا زیادی کردن"(
اصطلاح کوچه بازاری : انگار سرت به تنت سنگینی میکنه)،  بی پروایی و افسارگسیختگی، بی سیاستی و شتابزدگی. 


بهادر امیرعضدی



نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد