برگزیده های از شاهنامه ی فردوسی
***
"مانیفست" یا "کلام اول و آخر" گوهر بار حکیم بزرگوار طوس، در قالب اندرز های داهیانه ی بزرگمهر دانشور، در "دیالوگی" شیرین و شنیدنی با موبدان دربار کسرا انوشیروان
***
کسرا انوشیروان:
هرانکس که دارد به دل دانشی/ بگوید، مرا زو بود رامشی -
بزرگمهر،
هنر جوی و تیمار بیشی مخور / که گیتی سپنج ست و ما بر گذر -
همه روشنی های تو راستی ست / ز تاری و کژی بباید گریست-
دل هر کسی بنده ی آرزوست / وزو هرکسی را دگرگونه خو ست -
سر راستی دانش ایزد ست / چو دانستیش، زو نترسی، بد ست -
خردمند و دانا و روشن روان / تنش زین جهان ست و جان زان جهان –