مردم ِ زمینی، در شادی، سپاس را نثار آسمان میکنند و در قهر و غضب، غیض و عتابشان، به سوی آسمان پر می کشد .

برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی 

***

مردم ِ زمینی، در شادی، سپاس را نثار آسمان میکنند و در قهر و غضب، غیض و عتابشان، به سوی آسمان پر می کشد.

***

سخن رفتشان یک به یک همزبان / که از ماست بر ما بد آسمان -

بدو گفت رستم کزین غم چه سود / که این ز آسمان بودنی کار بود -

بدو گفت رستم که با آسمان / نتابد بد اندیش و نیکی گمان -

چنین گفت دارا که هم بی‌گمان / ز ما بود بر ما بد آسمان -

کسی زنده بر آسمان نگذرد / شکارست و مرگش همی بشکرد –

بهادر امیرعضدی