برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی
***
نام و نشان بزرگان، از اسرار مگو - بخش سیزدهم - تژاو.
بنا بر عادت و ایجاب، رسمِ نا نوشته ایی، بین یلان و سران برجسته ی سپاه مرسوم بوده ست که نامشان مخفی بماند. یا با نشانی و "آدرس" غلط، حریف را گمراه میکرده اند. و بیش از همه، نام رستم بنا به حفظ " امنیّتِ استراتژیک " نظامی، مخفی می مانده.
***
تژاو و گفتن نامش:
ز گردنکشان پیش او رفت گیو/تنی چند با او ز گردان نیو-
برآشفت و نامش بپرسید زوی/چنین گفت کای مرد پرخاشجوی-
بدین مایه مردم بجنگ آمدی/ز هامون بکام نهنگ آمدی-
بپاسخ چنین گفت کای نامدار/ببینی کنون رزم شیر سوار-
بگیتی تژاوست نام مرا/بهر دم برآرند کام مرا-
بهادر امیرعضدی