برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی
***
چالش شماره (01):
کین یا کینه؟
کدام روا تر ست؟
***
4877 - سزد گر کنی یاد کردار اوی
همیشه بهر "کینه" پیکار اوی- چاپ مسکو
۸۳۰ – سَزد گر کنی یاد کردار اوی
همیشه به هر "کینه" پَیگار اوی – خالقی
۸۳۸ – سَزد، گر کنی یاد کَردارِ اوی،
همیشه، به هر "کین"، بُوَد یار اوی. – کزازی
***
کین خواهی و خونخواهی به مفهوم کینِ داد، از بیداد یا دادِ دادگر را از بیداد گر خواستن ست.
دادخواهی، واکنش جبهه نیکِ خیر، به نابکاریِ جبهه ی بدِ شر.
کین خواه، نقطه مقابل کینه جو و کینه خو.
***
در پیوند با این مورد:
به گمان،
"همیشه، به هر کین، بُوَد یار اوی". - کزازی
شیوا و بهنجار می نماید.و شیوا تر و بهنجار تر:
همیشه، به هر کین، "بُدِه یار"، اوی.
رستم به کیخسرو:
به پاداش کینخواهی ها و "یاریگری های پیشینِ" گرگین، او را ببخش.
رستم:
گرگین، پیشتر در نبرد های کین خواهانه ی تو و پدرت، شما را یاری کرده.
بهادر امیرعضدی