نکوهش ِ آز، در شاهنامه، "بخش دوم"

961113 -951013

برگزیده هایی از شاهنامه ی فردوسی 

***

نکوهش ِ آز، در شاهنامه، "بخش دوم"

***

به بیشی نهادست مردم دو چشم / ز کمی بود پر از درد و خشم - 

نه آن ماند ای مرد دانا نه این / ز گیتی همه شادمانی گزین -

اگر چند بفزاید از رنج گنج / همان گنج گیتی نیرزد به رنج - 

 چنین داد پاسخ که آز و نیاز / دو دیوند بد گوهر و دیر ساز - 

چنین داد پاسخ که از گنج سیر / که آید، مگر خاکش آرد به زیر - 

 تو از آز باشی همیشه به رنج / که همواره سیری نیابی ز گنج - 

چرا مهر باید همی بر جهان/چو باید خرامید با همرهان-
چو اندیشهٔ گنج گردد دراز/همی گشت باید سوی خاک باز-

..............................................................................

پ ن:

شایان ذکر ست که در جوار جایگاه "قاعده" ی کلی و فراگیر منفی و نکوهیده ی آز، گاه "استثناء" آز ِ  مثبت هم جایگاهی می یابد.

 آزمندی مثبت و در خور ِ ستودن ِ بزرگمهر:

سپاس از خداوند خورشید و ماه/روان را بدانش نماینده راه-
نداند جز او آشکارا و راز/بدانش مرا آز و او بی نیاز-

بهادر امیرعضدی