نام و نشان بزرگان، از اسرار مگو - بخش دوم - رستم

برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی 

*** 

نام و نشان بزرگان، از اسرار مگو -  بخش دوم - رستم

***

بنا بر عادت و ایجاب، رسمِ نا نوشته ایی، بین یلان و سران برجسته ی سپاه مرسوم بوده ست که نامشان مخفی بماند. یا با نشانی و "آدرس" غلط، حریف را گمراه میکرده اند. و بیش از همه، نام رستم بنا به حفظ " امنیّتِ استراتژیک " نظامی، مخفی می مانده. 

***  

بمالید سهراب کف را به کف / به آوردگه رفت از پیش صف - 

بدو گفت کز تو بپرسم سخن / همه راستی باید افگند بن - 

من ایدون گمانم که تو رستمی / گر از تخمهٔ نامور نیرمی - 

«چنین داد پاسخ که رستم نیم» / هم از تخمهٔ سام نیرم نیم - 

که او پهلوانست و من کهترم / نه با تخت و گاهم نه با افسرم -