شطرنج در شاهنامه - بخش 4 - تشریح و تفسیرِ شطرنج در شاهنامه

و.ک(318,4)

برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی 

***

 شطرنج در شاهنامه - بخش 4 - تشریح و تفسیرِ شطرنج در شاهنامه 

*** 

شطرنج، شرح و تفسیرِ رزم طلخند ِ مای و گو ِ جمهور:

 سپاهی و شهری همه جنگجوی / بدرگاه شاهان نهادند روی -

 گروهی به طلخند کردند رای / دگر را به گو بود دل رهنمای - 

برآمد خروش از در هر دو شاه / یکی را نبود اندر آن شهر راه -

 بپوشید طلخند جوشن نخست / به خون ریختن چنگها را بشست -

 بیاورد گو نیز خفتان وخود / همی داد جان پدر را درود -

 چو بر زد سر از برج شیرآفتاب / زمین شد بکردار دریای آب -

 برآمد خروشیدن کرنای / هم آواز کوس از دو پرده سرای -

 درفش دو شاه نوآمد به دید / "سپه میمنه میسره" برکشید -

 « دو "شاه" سرافراز در قلبگاه » / « دو "دستور" فرزانه درپیش شاه » -

 یکی ازیلان پیش منهید پای / « نباید که جنبد "پیاده" ز جای » - 

وگر نامداری بود زین سپاه / که "اسب" افگند تیز برقلبگاه - 

نیایش کنان پیش "پیل" ژیان / بباید شدن تنگ بسته میان -

 دو "پیل" ژیان شاهزاده دو شاه / براندند هر دو ز قلب سپاه -

 دو لشکر برابر کشیدند صف / سواران همه بر لب آورده کف - 

دو شاه گرانمایه پر درد و کین / نهادند برپشت پیلان دو زین -

 به قلب اندرون ساخته جای خویش / شده هر یکی لشکر آرای خویش -

 همه قلب گه دید پر گفت و گوی / سواران کشور همه شاه جوی -

 سپهبد فرود آمد از پشت پیل / پیاده همی رفت گریان دو میل – 

بهادر. امیرعضدی