برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی
***
نام و نشان بزرگان، از اسرار مگو - بخش پنجم - هومان
بنا بر عادت و ایجاب، رسمِ نا نوشته ایی، بین یلان و سران برجسته ی سپاه مرسوم بوده ست که نامشان مخفی بماند. یا با نشانی و "آدرس" غلط، حریف را گمراه میکرده اند. و بیش از همه، نام رستم بنا به حفظ " امنیّتِ استراتژیک " نظامی، مخفی می مانده.
***
"کوه گوش"، نام عاریه ایی هومان در جنگ هماون.
***
هومان به رستم:
بپرسیدی از گوهر و نام من / بدل دیگر آمد ترا کام من -
مرا "کوه گوش"ست نام ای دلیر / پدر بوسپاسست مردی چو شیر -
من از وهر با این سپاه آمدم / سپاهی بدین رزمگاه آمدم –
رستم نیز نام خود را فاش نمی گوید:
ازان باز جویم همی نام تو / که پیدا کنم در جهان کام تو -