آیین ها در شاهنامه ی فردوسی - ۵ - آیین زرتشت - زرتشت و دین بهی در شاهنامه - ۳

برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی 

*** 

آیین ها در شاهنامه ی فردوسی - ۵ - آیین زرتشت -  زرتشت و دین بهی در شاهنامه - ۳

***

فرمان گشتاسب برای نشر دین بهی:

کنون هرک این پند من بشنوید / پیاده سوی سرو کشمر روید - 

بگیرید پند ار دهد زردهشت / به سوی بت چین بدارید پشت -

 به برز و فر شاه ایرانیان / ببندید کشتی همه بر میان -

 در آیین پیشینیان منگرید / برین سایهٔ سروبن بگذرید -

 سوی گنبد آذر آرید روی / به فرمان پیغمبر راست‌گوی -

 پراگنده فرمانش اندر جهان / سوی نامداران و سوی مهان -

 همه نامداران به فرمان اوی / سوی سرو کشمر نهادند روی -

 بهشتیش خوان ار ندانی همی / چرا سرو کشمرش خوانی همی -

 چرا کش نخوانی نهال بهشت / که شاه کیانش به کشمر بکشت - 

از آسمان رسیدن دین بهی:

به شاه کیان گفت پیغمبرم / سوی تو خرد رهنمون آورم -

  "جهان آفرین" گفت بپذیر دین / نگه کن برین آسمان و زمین -

 که بی‌خاک و آبش برآورده‌ام / نگه کن بدو تاش چون کرده‌ام -

 نگر تا تواند چنین کرد کس / مگر من که هستم جهاندار و بس -

 گر ایدونک دانی که من کردم این / مرا خواند باید جهان‌آفرین -

 ز گوینده بپذیر "به دین" اوی / بیاموز ازو راه و آیین اوی - 

نگر تا چه گوید بران کار کن / خرد برگزین این جهان خوار کن -

 بیاموز آیین و دین بهی / که بی‌دین ناخوب باشد مهی -

 چو بشنید ازو شاه به، دین به / پذیرفت ازو راه و آیین به – 

فرستاد هرسو به کشور پیام / که چون سرو کشمر به گیتی کدام -

 ز مینو فرستاد زی من خدای / مرا گفت زینجا به مینو گرای -