برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی
***
ردِّ پای ریشه ی اصطلاحاتِ عامیانه، در شاهنامه
***
( 8 ) - « اصطلاحِ براه بودن، رو به راه کردن (راسّ و ریس کردن) »، در شاهنامه فردوسی.
***
نهادند خوان و بخندید شاه / که ناهار بودی همانا به راه -
و
یکی در سه ماه و یکی در دو ماه/گر ایدون خورش تنگ باشد به راه-
و
چو دارا بیاورد لشکر به راه/سپاهی نه بر آرزو رزمخواه-
و
برهمن چو آگه شد از کار شاه/که آورد زان روی لشگر به راه-
و
ابا یاره و برده و نیک خواه/عماری بسیچید بااو به راه-