برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی
***
( 21 ) - ریشه ی استعاره ی « از کیسه خلیفه بخشیدن »، در شاهنامه.
***
به لشکر چنین گفت بیدار طوس / که هم با هراسیم و هم با فسوس -
چو رستم بیاید نکوهش کند / مگر کین سخن را پژوهش کند -
سپه گفت که این برتری خود مجوی / سخن زین نشان هیچگونه مگوی -
که زین کوه کس پیشتر نگذرد / مگر رستم این رزمگه بنگرد -
چه داری دژم، اختر خویش را « درم بخش و دینارِ درویش را » -