برگزیده هایی از شاهنامه ی فردوسی
***
"مانیفست" یا "کلام اول و آخر" گوهر بار حکیم بزرگوار طوس، در قالب اندرز های داهیانه ی بزرگمهر دانشور، در "دیالوگی" شیرین و شنیدنی با موبدان دربار کسرا انوشیروان
***
کسرا انوشیروان:
هرانکس که دارد به دل دانشی/ بگوید، مرا زو بود رامشی -
موبد،
دگر گفت: کز مرد پیرایه چیست / و زان نیکویی ها گرانمایه چیست -
بزرگمهر،
چنین داد پاسخ: که بخشنده مرد / کجا نیکویی با سزاوار کرد -
ببالد به کردار سرو بلند / چو بالید، هرگز نباشد نژند -
و گر نا سزا را بسایی به مشک / نبوید نروید گل، از خار خشک -
سخن پرسی از گنگ، گر مرد کر / به بار آید و رای ناید به بر -