برگزیده های از شاهنامه ی فردوسی
***
"مانیفست" یا "کلام اول و آخر" گوهر بار حکیم بزرگوار طوس، در قالب اندرز های داهیانه ی بزرگمهر دانشور، در "دیالوگی" شیرین و شنیدنی با موبدان دربار کسرا انوشیروان
***
کسرا انوشیروان:
هرانکس که دارد به دل دانشی/ بگوید، مرا زو بود رامشی -
موبد،
بپرسید دیگر: که بی عیب کیست / نکوهیدن آزادگان را، به چیست -
بزرگمهر،
چنین گفت: کین را ببخشیم راست / که جان و خرد، در سخن، پادشا ست -
گرانمایگان را فسون و دروغ / به کژی و بیداد جستن فروغ -
میانه بود مرد کند آوری / نکوهشگر و سر، پر از داوری -
منش پستی و کام بر پادشا / به بیهوده خستن دل پارسای-
زبان راندن و دیده پر آب شرم / گزیدن خروش، اندر آواز نرم –