برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی
***
پیوند عاطفی انسان و اسب، در شاهنامه - 7
***
رستم در خوان دوم از خوان های هفت گانه، در گذر از بیابان خشک، رعایت خستگی رخش را میکند.
یکی راه پیش آمدش ناگزیر / همی رفت بایست بر خیره خیر -
"پی ِ اسپ و گویا زبان سوار / ز گرما و از تشنگی شد ز کار" -
"پیاده شد از اسپ و ژوپین به دست / همی رفت پویان به کردار مست" -
تن پیلوارش چنان تفته شد / که از تشنگی سست و آشفته شد -
بیفتاد رستم بر آن گرم خاک / زبان گشته از تشنگی چاک چاک -