برگزیده هایی از شاهنامه ی فردوسی
***
سخنرانی آغازین، لهراسب بر تخت شاهی
***
شاهان ایران، هنگام بر تخت شاهی نشستن، اساسنامه، مانیفست، برنامه و استراتژی سرحد داری خود را، با اعتماد به نفسی راستین، در قالب سخنرانی یا "خطابه" و نه "خطبه ی جلوس"* در میان می نهند و منتظر تایید نمی مانند.
***
چو لهراسپ بنشست بر تخت داد/به شاهنشهی تاج بر سر نهاد-
جهان آفرین را ستایش گرفت/نیایش ورا در فزایش گرفت-
چنین گفت کز داور داد و پاک/پر امید باشید و با ترس و باک-
ز آز و فزونی به یکسو شویم/به نادانی خویش خستو شویم-
ازین تاج شاهی و تخت بلند/نجوییم جز داد و آرام و پند-
مگر بهره مان زین سرای سپنج/نیاید همی کین و نفرین و رنج-
من از پند کیخسرو افزون کنم/ز دل کینه و آز بیرون کنم-
بسازید و از داد باشید شاد/تن آسان و از کین مگیرید یاد-
.............................................................................
* "خطبه ی جلوس"، در عهد سلطان های صفوی، عالمان، شاعران، ادیبان و یا ... "خطبه ی جلوس" را برای تایید شاه میخواندند.