پرهای چند گانه ی سیمرغ به زال.

برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی
***
پرهای چند گانه ی سیمرغ به زال.
***
پر اول سیمرغ.
سیمرغ به زال:
چنین داد پاسخ که گر تاج و گاه/ببینی و رسم کیانی کلاه-
مگر کاین نشیمت نیاید به کار/یکی آزمایش کن از روزگار-
ابا خویشتن بر یکی پر من/خجسته بود سایهٔ فر من-
گرت هیچ سختی بروی آورند/ور از نیک و بد گفت وگوی آورند-
برآتش برافگن یکی پر من/ببینی هم اندر زمان فر من-
که در زیر پرت بپرورده ام/ابا بچگانت برآورده ام-
همان گه بیایم چو ابر سیاه/بی آزارت آرم بدین جایگاه-

*
به بالین رودابه شد زال زر / پر از آب رخسار و خسته جگر -
همان پر سیمرغش آمد به یاد / بخندید و سیندخت را مژده داد -
یکی مجمر آورد و آتش فروخت / وزآن پر سیمرغ لختی بسوخت -

پر دوم سیمرغ:
گیاهی که گویمت با شیر و مشک / بکوب و بکن هر سه در سایه خشک -
بساو و برآلای بر خستگیش / ببینی همان روز پیوستگیش -
بدو مال ازان پس یکی پر من / خجسته بود سایهٔ فر من -
بگفت و یکی پر ز بازو بکند / فگند و به پرواز بر شد بلند -

پر سوم سیمرغ:
 پر سوم، زخم های کاری رستم در نبرد با اسفندیار را بهبود می بخشد:
نگه کرد مرغ اندران خستگی/بدید اندرو راه پیوستگی-
ازو چار پیکان به بیرون کشید/به منقار از ان خستگی خون کشید-
بران خستگیها بمالید پر/هم اندر زمان گشت با زیب و فر-
 بدو گفت کاین خستگیها ببند/همی باش یکچند دور از گزند-
یکی پر من تر بگردان به شیر/بمال اندران خستگیهای تیر-
..........................................................................
پ ن:
بزرگداشت سیمرغ توسط زال ِ زر (دستان):
 به سیمرغ بنگر که دستان چه گفت / که سیر آمدستی همانا ز جفت – 
نشیم تو رخشنده گاه منست / دو پر تو فر کلاه منست - 

بهادر امیرعضدی