ایرانیان ِ مهرآیین ِ پهلوی کیش ِ یزدان پرست، از عهد گشتاسب ست که به دین بهی روی آور می شوند - بخش (2)

برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی.
***
ایرانیان، تا پیش از گشتاسب، مهرآیین ِ پهلوی کیش ِ یزدان پرستند و از عهد گشتاسب ست که به دین بهی روی آور می شوند - بخش (2)
***
واژه های ایزد، یزدان، ایزد ِ مهر، وجه غالب و کلام ِ ویژه ی باورمندان ِ آیین پهلوی(مهر آیین، آب آیین) هاست.
جهاندار، دادار، دادگر،دادآور، دادگستر، وجه غالب و کلام ِ ویژه ی باورمندان ِ دین بهی ست.
***
ارجاسب ِ جهن ِ تورانی، لهراسب مهرآیین که به دین بهی گرویده، نهیب می‌زند:

نوشتم یکی نامه ای شهریار/چنانچون بد اندر خور روزگار-

سوی گرد گشتاسپ شاه زمین/سزاوار گاه کیان به آفرین-

گزین و مهین پور لهراسپ شاه/خداوند جیش و نگهدار گاه-

ز ارجاسپ سالار گردان چین/سوار جهان دیده گرد زمین-

نوشت اندران نامهٔ خسروی/نکو آفرینی خط یبغوی-

که ای نامور شهریار جهان/فروزندهٔ تاج شاهنشهان-

سرت سبز باد و تن و جان درست/مبادت کیانی کمرگاه سست-

شنیدم که راهی گرفتی تباه/مرا روز روشن بکردی سیاه-

بیامد یکی پیر مهتر فریب/ترا دل پر از بیم کرد و نهیب-

سخن گفتش از دوزخ و از بهشت/به دلت اندرون هیچ شادی نهشت-

تو او را پذیرفتی و دینش را/بیاراستی راه و آیینش را-

برافگندی آیین شاهان خویش/بزرگان گیتی که بودند پیش-

رها کردی آن پهلوی کیش را/چرا ننگریدی پس و پیش را-

بهادر امیرعضدی