زنان ِ انیرانی، همسران شایسته ی ایرانیان- بخش 7 - سودابه ی تازی، (دختر شاه هاماوران)، همسر کیکاووس ایرانی.

برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی
***
زنان ِ انیرانی، همسران شایسته ی ایرانیان- بخش 7 - سودابه ی تازی، (دختر شاه هاماوران)، همسر کیکاووس ایرانی.
***
ایرانیان زنان تورانی، رومی "یونانی"، تازی، هندی و چینی را به همسری برگزیده اند.
***
زنان ِ تازی، همسران شایسته ی مردان ایرانیان:
***
بهینه سنجی و بهین گزینی منش ایرانیان.
***
سودابه ی تازی، (دختر شاه هاماوران)، همسر کیکاووس ایرانی.
***
که از سرو بالاش زیباترست / ز مشک سیه بر سرش افسرست  -
به بالا بلند و به گیسو کمند / زبانش چو خنجر لبانش چو قند -
بهشتیست آراسته پرنگار / چو خورشید تابان به خرم بهار -
نشاید که باشد به جز جفت شاه / چه نیکو بود شاه را جفت ماه-
دو یاقوت خندان دو نرگس دژم / ستون دو ابرو چو سیمین قلم -

بهادر امیرعضدی

زنان ِ انیرانی، همسران شایسته ی ایرانیان - بخش 6 - کتایون(ناهید) رومی*(دختر قصر روم )، همسر گشتاسب، (مادر اسفندیار و پشوتن).

برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی
***
زنان ِ انیرانی، همسران شایسته ی ایرانیان - بخش 6 - کتایون رومی*(دختر قصر روم )، همسر گشتاسب، (مادر اسفندیار و پشوتن).
***
ایرانیان زنان تورانی، رومی "یونانی"، تازی، هندی و چینی را به همسری برگزیده اند.
***
زنان ِ رومی، همسران شایسته ی مردان ایرانیان:
***
بهینه سنجی و بهین گزینی منش ایرانیان.
***
کتایون(ناهید) رومی، گشتاسب ایرانی را در قامت سرو سهی در میان چمن، از  یلان و سرامدان ِ  "تورانی" بر میگزیند:
کتایون بشد با پرستار شست/یکی دسته گل هر یکی را به دست-
همی گشت چندان کش آمد ستوه/پسندش نیامد کسی زان گروه-
از ایوان سوی پرده بنهاد روی/خرامان و پویان و دل جفت جوی-

بفرمود قیصر که از کهتران/به روم اندرون مایه ور مهتران-
بیارند یکسر به کاخ بلند/بدان تا که باشد به خوبی پسند-
چو آگاهی آمد به هر مهتری/بهر نامداری و کنداوری-
خردمند مهتر به گشتاسپ گفت/که چندین چه باشی تو اندر نهفت-

گشتاسب ایرانی، بهین گزینه ی کتایون رومی:
برفتند بیدار دل بندگان/کتایون و گل رخ پرستندگان-
همی گشت بر گرد ایوان خویش/پسش بخردان و پرستار پیش-
چو از دور گشتاسپ را دید گفت/که آن خواب سر برکشید از نهفت-
بدان مایه ور نامدار افسرش/هم آنگه بیاراست خرم سرش-
چو دستور آموزگار آن بدید/هم اندر زمان پیش قیصر دوید-
که مردی گزین کرد از انجمن/به بالای سرو سهی در چمن-
که مردی گزین کرد از انجمن/به بالای سرو سهی در چمن-

بهادر امیرعضدی

زنان ِ انیرانی، همسران شایسته ی ایرانیان- بخش 5 - رودابه ی تازی*(دختر مهراب کابلی)، همسر زال زر، مادر رستم و زواره.

برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی
***
زنان ِ انیرانی، همسران شایسته ی ایرانیان- بخش 5 - رودابه ی تازی*(دختر مهراب کابلی)، همسر زال زر، مادر رستم و زواره.
***
ایرانیان زنان تورانی، رومی "یونانی"، تازی، هندی و چینی را به همسری برگزیده اند.
***
زنان ِ تازی، همسران شایسته ی مردان ایرانیان:
***
بهینه سنجی و بهین گزینی منش ایرانیان.
***
رودابه ی تازی*(دختر مهراب کابلی)، همسر زال زر، مادر رستم و زواره:
گرفت آن زمان دست دستان به دست/برفتند هر دو کردار مست -
فرود آمد از بام کاخ بلند/به دست اندرون دست شاخ بلند -
سوی خانه زرنگار آمدند/بران مجلس شاهوار آمدند -
بهشتی بد آراسته پر ز نور/پرستنده بر پای و بر پیش حور -
شگفت اندرو ماند بد زال زر/برآن روی و آن موی و بالا و فر -
ابا یاره و طوق و با گوشوار/ز دینار و گوهر چو باغ بهار -
دو رخساره چون لاله اندر سمن/سر جعد زلفش شکن برشکن -
همان زال با فر شاهنشهی/نشسته بر ماه با فرهی -
حمایل یکی دشنه اندر برش/ز یاقوت سرخ افسری بر سرش -
همی بود بوس و کنار و نبید/مگر شیر کو گور را نشکرید -
همی مهرشان هر زمان بیش بود/خرد دور بود آرزو پیش بود -
چنین تا سپیده برآمد زجای/تبیره برآمد ز پرده سرای -
پس آن ماه را شید بدرود کرد/بر خویش تار و برش پود کرد -
.................................................................
پ ن:
*رودابه ی تازی، نیای پنجم او ضحاک بود.
رستم:
همان مادرم دخت مهراب بود/بدو کشور هند شاداب بود -
که ضحاک بودیش پنجم پدر ز شاهان گیتی برآورده سر -

بهادر امیرعضدی

زنان ِ انیرانی، همسران شایسته ی ایرانیان- بخش 4 - منیژه ی تورانی(دختر افراسیاب)، همسر بیژن ِ گیو ایرانی

برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی
***
زنان ِ انیرانی، همسران شایسته ی ایرانیان- بخش 4 - منیژه ی تورانی(دختر افراسیاب)، همسر بیژن ِ گیو ایرانی
***
ایرانیان زنان تورانی، رومی "یونانی"، تازی، هندی و چینی را به همسری برگزیده اند.
***
زنان ِ تورانی، همسران شایسته ی مردان ایرانیان.
***
بهینه سنجی و بهین گزینی منش ایرانیان.
***
منیژه ی تورانی(دختر افراسیاب)، همسر بیژن ِ گیو ایرانی:
منیژه کجا دخت افراسیاب/درفشان کند باغ چون آفتاب-
منیژه منم دخت افراسیاب/برهنه ندیدی رخم آفتاب-

منیژه ابتدا دلباخته ی چهر بیژن می شود:
منیژه چو از خیمه کردش نگاه/بدید آن سهی قد لشکر پناه-
بپرده درون دخت پوشیده روی/بجوشید مهرش دگر شد به خوی-

بیژن نیز در پی دیدار  با منیژه بر می آید:
بدین رزمگاه آمدستم فراز/بپیموده بسیار راه دراز-
مگر چهرهٔ دخت افراسیاب/نماید مرا بخت فرخ بخواب-

و به فرجام منیژه، بیژن را به قید کمند عشق و دلدادگی خود می کشد:
چه از مشک و عنبر چه یاقوت و زر/سراپرده آراسته سربسر-
می سالخورده بجام بلور/برآورده با بیژن گیو شور-
سه روز و سه شب شاد بوده بهم/گرفته برو خواب مستی ستم-
چو هنگام رفتن فراز آمدش/بدیدار بیژن نیاز آمدش-
بفرمود تا داروی هوشبر/پرستنده آمیخت با نوش بر-
بدادند مر بیژن گیو را/مر آن نیک دل نامور نیو را-

بهادر امیرعضدی

زنان ِ انیرانی، همسران شایسته ی ایرانیان- بخش 3 - فرنگیس، دختر افراسیاب تورانی(مادر کیخسرو)

برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی
***
زنان ِ انیرانی، همسران شایسته ی ایرانیان- بخش 3 - فرنگیس، دختر افراسیاب تورانی(مادر کیخسرو)
***
ایرانیان زنان تورانی، رومی "یونانی"، تازی، هندی و چینی را به همسری برگزیده اند.
***
زنان ِ تورانی، همسران شایسته ی مردان ایرانیان.
***
بهینه سنجی و بهین گزینی منش ایرانیان.
***
فرنگیس، دختر افراسیاب تورانی(مادر کیخسرو):
فرنگیس تورانی(دختر افراسیاب) همسر سیاوش ایرانی(مادر کیخسرو):
فرنگیس مهتر ز خوبان اوی/نبینی به گیتی چنان موی و روی-
به بالا ز سرو سهی برترست/ز مشک سیه بر سرش افسرست-
هنرها و دانش ز اندازه بیش/خرد را پرستار دارد به پیش-

بهادر امیرعضدی