و.ک(285)
گزیده هایی از شاهنامه فردوسی
***
دین شهریاری و شهریاری دین ست
***
در دوران آرمانی، « دین شهریاری و شهریاری دین ست » (دینکرد، ص47، س6، زنر، طلوع و غروب، 296).
***
نه بی دین بود پادشاهی به جای / نه بی پادشاهی بود دین به پای -
چو دین را بود پادشا پاسبان / تو این هر دو را جز برادر مخوان -
بهادر امیرعضدی