درفش در شاهنامه - 9 - درفش زنگه شاوران و درفش فرامرز

برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی 

***

درفش در شاهنامه - 9 - درفش زنگه شاوران و درفش فرامرز

***

آنگاه که مردمانی دارای بیرق، ارتش و پادشاه و نماینده می شوند، می توان گفت که آن زمان نقطه آغاز تمدن آن کشور است . پرفسور آرتور کریستین سن

***

درفش زنگه شاوران:

دمان از پسش زنگه شاوران /  بشد با دلیران کند آوران - 

درفشی پس پشت، پیکر همای /  سپاهی چو کوه رونده ز جای -

 هر آنکس که از شهر بغداد بود /  که با نیزه و تیغ و پولاد بود - 

 پسش گرگ پیکر درفشی دراز /  به گردش همه مردم رزم ساز - 

به زیر اندرش زنگه شاوران /  دلیران و گردان و کند آوران -   

درفش فرامرز:

ز پشت سپهبد فرامرز بود /  که با فر و با گرز و با ارز بود -

 درفشی کجا چون دلاور پدر /  که کس را ز رستم نبودی گذر - 

سرش هفت ، همچون سر اژدها /  تو گفتی ز بند آمدستی رها -

بهادر امیرعضدی