سخنرانی آغازین ِ بهرام ِ شاپور، بر تخت شاهی - 16

برگزیده هایی از شاهنامه ی فردوسی
***
سخنرانی آغازین ِ بهرام ِ شاپور*، بر تخت شاهی
*** 
شاهان ایران، هنگام بر تخت شاهی نشستن، اساسنامه، مانیفست، برنامه و استراتژی سرحد داری خود را، با اعتماد به نفسی راستین، در قالب سخنرانی یا "خطابه" و نه "خطبه ی جلوس"* در میان می نهند و منتظر تایید نمی مانند. 
***
 خردمند و شایسته بهرامشاه/همی داشت سوگ پدر چندگاه- 
چو بنشست بر جایگاه مهی/چنین گفت بر تخت شاهنشهی-
که هر شاه کز داد گنج آگند/بدانید کان گنج نپراگند-
ز ما ایزد پاک خشنود باد/بداندیش را دل پر از دود باد-
همه دانش او راست ما بنده ایم/که کاهنده و هم فزاینده ایم-
جهاندار یزدان بود داد و راست/که نفزود در پادشاهی نه کاست-
کسی کو به بخشش توانا بود/خردمند و بیدار و دانا بود-
نباید که بندد در گنج سخت/به ویژه خداوند دیهیم و تخت-
وگر چند بخشی ز گنج سخن/برافشان که دانش نیاید به بن-
ز نیک و بدیها به یزدان گرای/چو خواهی که نیکیت ماند به جای-
اگر زو شناسی همه خوب و زشت/بیابی به پاداش، خرم بهشت-
وگر برگزینی ز گیتی هوا/بمانی به چنگ هوا بینوا-
چو داردت یزدان بدو دست یاز/بدان تا نمانی به گرم و گداز -
چنین است امیدم به یزدان پاک/که چون سر بیارم بدین تیره خاک-
جهاندار پیروز دارد مرا/همان گیتی افروز دارد مرا-
گر اندر جهان داد بپراگنم/ ازان به که بیداد گنج آگنم-
که ایدر بماند همه رنج ما/به دشمن رسد بی گمان گنج ما-
که تخت بزرگی نماند به کس/جهاندار باشد ترا یار بس-
بد و نیک ماند ز ما یادگار/ تو تخم بدی تا توانی مکار-
........................................................................
پ ن:
* "خطبه ی جلوس"، در عهد سلطان های صفوی، عالمان، شاعران، ادیبان و یا ... "خطبه ی جلوس" را برای تایید شاه میخواندند.
*  بهرام ِ شاپور، پسر شاپور ذوالاکتاف، شاپور ِ اورمزد ِ نرسی.