خاکساری و فروتنی، خوی و منش ِ پهلوانان و شاهان ِ شاهنامه فردوسی ست – ( بخش ۶)

برگزیده هایی از شاهنامه ی فردوسی

***

خاکساری و فروتنی، خوی و منش ِ پهلوانان و شاهان ِ شاهنامه فردوسی ست – ( بخش ۶)

***

در شاهنامه، خاکساری و فروتنی، افتادگی و متانت، خوی و منش و رسمی نا نوشته، راستین و روا و روان ست بین پهلوانان و شاهان، که در قامت خاکبوسی، آستان بوسی، کتف و یال و دست و بازو بوسی و ... رخ می نمایاند.  

***

تهمتن رویاروی کیخسرو:

 تهمتن زمین را ببوسید و گفت / که با من عنان و رکیبست جفت -

 سران را سر اندر شتاب آوریم / مبادا که آرام و خواب آوریم -

 فریبرز را گفت برکش پگاه / سپاه اندرآور به پیش سپاه -

*

رستم رویاروی زال:

 به رستم چنین گفت فرخنده زال / که برگیر کوپال و بفراز یال -

 برو تازیان تا به البرز کوه / گزین کن یکی لشکر همگروه -

 تهمتن زمین را به مژگان برفت / کمر برمیان بست و چون باد تفت -

*

پیران ویسه رویاروی افراسیاب:

بکاخ اندر آمد پرستارفش / بر شاه با دست کرده بکش -

 بیامد دمان تا بنزدیک تخت / بر افراسیاب آفرین کرد سخت -

 چو بشنید پیران خسرو پرست / زمین را ببوسید و بر پای جست -

 که جاوید بادا ترا بخت و جای / مبادا ز تخت تو پردخته جای -

 ز شاهان گیتی ستایش تراست / ز خورشید برتر نمایش تراست -

 مرا هرچ باید ببخت تو هست / ز مردان وز گنج و نیروی دست -

بهادر امیرعضدی