نکوهش ِ آز، در شاهنامه، "بخش پانزدهم"

برگزیده هایی از شاهنامه ی فردوسی 

*** 

نکوهش ِ آز، در شاهنامه - بخش پانزدهم

***

جهان خواستی یافتی خون مریز   مکن با جهاندار یزدان ستیز -

*

چنین گفت سیندخت کای نامدار   به جای روان خواسته خوار دار -

*

چو داننده مردم بود آزور/همی دانش او نیاید به بر - 

هر آنگه که دانا بود پر شتاب/چه دانش مر اورا چه در سر شراب - 

چو عیب تن خویش داند کسی/ز عیب کسان بر نخواند بسی - 

*

دگر هرک دارد ز هر کار ننگ/بود زندگانی و روزیش تنگ - 

در آز باشد دل سفله مرد/بر سفلگان تا توانی مگرد - 

دلت زنده باشد به فرهنگ و هوش/به بد در جهان تا توانی مکوش - 

خرد همچو آبست و دانش زمین/بدان، کاین جدا وان جدا نیست زین - 

*

همه تلخی از بهر بیشی بود   مبادا که با آز خویشی بود -

بهادر امیرعضدی