برگزیده هایی از شاهنامه ی فردوسی
***
نقش راز آلود ستارگان در شاهنامه ی فردوسی – بخش ۱۷ – اردوان
***
ستاره شماران در شاهنامه، "پیش بین" رخداد های آتی و نه "ره نمون و راهگشا"ی مسیر ِ رخدادهای پیش روی شاهان و پهلوانانند.
***
اردوان، از ستاره شماران، جویای فرجام ِ کار ِ اردشیر ِ ساسان و گلنار ست:
ازان پس چنان بد که شاه اردوان/ز اخترشناسان روشنروان-
بیاورد چندی به درگاه خویش/همی بازجست اختر و راه خویش-
همان نیز تا گردش روزگار/ازان پس کرا باشد آموزگار-
فرستادشان نزد گلنار شاه/بدان تا کنند اختران را نگاه-
سه روز اندر آن کار شد روزگار/نگه کرده شد طالع شهریار-
چو گنجور بشنید آوازشان/سخن گفتن از طالع و رازشان-
سیم روز تا شب گذشته سه پاس/کنیزک بپردخت ز اخترشناس-
پر از آرزو دل، لبان پر ز باد/همی داشت گفتار ایشان به یاد-
چهارم بشد مرد روشنروان/که بگشاید آن راز با اردوان-
برفتند با زیجها برکنار/ز کاخ کنیزک بر شهریار-
بگفتند راز سپهر بلند/همان حکم او بر چه و چون و چند-
کزین پس کنون تا نه بس روزگار/ز چیزی بپیچد دل نامدار-
که بگریزد از مهتری کهتری/سپهبد نژادی و کنداوری-
وزان پس شود شهریاری بلند/جهاندار و نیکاختر و سودمند-
دل نامور مهتر نیکبخت/ز گفتار ایشان غمی گشت سخت-
بهادر امیرعضدی