برگزیده هایی از شاهنامه ی فردوسی
***
نقش راز آلود ستارگان در شاهنامه ی فردوسی – بخش ۱۸ – یزدگرد
***
ستاره شماران در شاهنامه، "پیش بین" رخداد های آتی و نه "ره نمون و راهگشا"ی مسیر ِ رخدادهای پیش روی شاهان و پهلوانانند.
***
یزدگرد سرآسیمه و نگران از دورخیزهای بهرام گور برای تاج و تخت خود، فرجام ِ شاهی خود را از اختر شماران می جوید:
ز شاهی پراندیشه شد یزدگرد/ز هر کشوری موبدان کرد گرد-
به اخترشناسان بفرمود شاه/که تا کردهر یک به اختر نگاه-
که تا کی بود در جهان مرگ اوی/کجا تیره گردد سر و ترگ اوی-
چه باشد کجا باشد آن روزگار/که پژمرده گردد گل شهریار-
ستارهشمر گفت کاین خود مباد/که شاه جهان گیرد از مرگ یاد-
چو بخت شهنشاه بَد رو شود/از ایدر سوی چشمهٔ سو* شود-
فراز آورد لشکر و بوق و کوس/به شادی نظاره شود سوی طوس-
بر آن جایگه بر بود هوش اوی/چو این راز بگذشت بر گوش اوی-
ازین دانش ار یادگیری به دست/که این راز در پردهٔ ایزدست-
.................................................................................
* چشمه ی سو، چشمه ای در طوس خراسان ست که اسبی از "اسبان ِ آبی" آن چشمه، بیرون می آید و یزدگرد را می کُشد.