باور و انگیزه، فراتر از هنر و خرد

و.ک(378)

بر گزیده هایی از شاهنامه ی فردوسی

***

باور و انگیزه، فراتر از هنر و خرد:

ز بیژن فزون بود هومان بزور/هنر عیب گردد چو برگشت هور-

ز هر گونه زور آزمودند و بند/فراز آمد آن بند چرخ بلند-

بزد دست بیژن بسان پلنگ/ز سر تا میانش بیازید چنگ-

گرفتش بچپ گردن و راست ران/خم آورد پشت هیون گران-

برآوردش از جای و بنهاد پست/سوی خنجر آورد چون باد دست-

فرو برد و کردش سر از تن جدا/فگندش بسان یکی اژدها-

بغلتید هومان بخاک اندرون/همه دشت شد سربسر جوی خون-

نگه کرد بیژن بدان پیلتن/فگنده چو سرو سهی بر چمن-

بیژن، حیران و شگفت زده، با دیدن کالبد ِ بی جان ِ تن ِتناور ِ هومان فکنده پیش پای خود در می یابد که باور و انگیزه، فراتر از هنر و خرد ست و کردگار جهان را گواه میگیرد:

شگفت آمدش سخت و برگشت ازوی/سوی کردگار جهان کرد روی-

که ای برتر از جایگاه و زمان/ز جان سخن‌گوی و روشن‌روان-

توی تو که جز تو جهاندار نیست/خرد را بدین کار پیکار نیست-

مرا زین هنر سربسر بهره نیست/که با پیل کین جستنم زهره نیست-

بکین سیاوش بریدمش سر/بهفتاد خون برادر پدر-

بهادر امیرعضدی