برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی
***
رستم در پاسخ اسفندیار و خوار شمردن زال و سام، از تبار و نژاد سام نریمان میگوید.
***
روایت رستم از سام نریمان و گرته برداری از داستان "عوج بن عُنُق" پسر حضرت آدم:
به دریا سر ماهیان برفروخت/هماندر هوا پر کرگس بسوخت-
همی پیل را درکشیدی به دم/دل خرم از یاد او شدم دژم-
و دیگر یکی دیو بد بدگمان/تنش بر زمین و سرش به آسمان-
که دریای چین تا میانش بدی/ز تابیدن خور زیانش بدی-
همی ماهی از آب برداشتی/سر از گنبد ماه بگذاشتی-
به خورشید ماهیش بریان شدی/ازو چرخ گردنده گریان نشدی-
دو پتیاره زین گونه پیچان شدند/ز تیغ یلی هر دو بیجان شدند-
........................................
پ ن:
* عوج بن عنق، به روایت داستانی ساختگی با تاریخی جعلی و مجهول، یکی از فرزندان حضرت آدم بوده ست که هر وقت گرسنه مى شده دست به "دریا" فرو مى برده و از ته دریا ماهى بزرگى را مى گرفته و با دستان کشیده اش ماهی را، جلوى خورشید نگاه مى داشته تا به حرارت آتشین ِ آفتاب بریان شده آن گاه ماهى را مى خورده ست.
عوج بنا به همان روایت سه هزار سال زندگی کرده و تا زمان حضرت موسی زنده بوده. او در نبرد با لشکر حضرت موسی شرکت داشته. عوج بن عنق سنگى به پهناوری لشکر موسی از کوه جدا کرده تا آن را بر سر لشکریان حضرت موسى بیاندازد.
بنا به روایت "نوف": چون حضرت موسى (علیه السلام) عوج را کشت. جسدش در "نیل" افتاد و مدت یک سال لاشه اش پلى بود که از آن عبور مى کردند.
بنا به روایت "سامنامه"ی منتسب به "خواجوی کرمانی": سام نریمان ظاهرا فرزند نوح یا از نسل او بوده که برای یافتن "پریدخت" دختر "خاقان، به چین" سفر میکند و در مسیر چین، با "شداد" رو در رو می شود و با "شداد" میجنگد.