و.ک(087)
بر گزیده هایی از شاهنامه ی فردوسی
***
شرح فردوسی از منابع، برای تدوین شاهنامه
***
شرح ِ پیر فرزانه توس فردوسی خردمند در مورد چگونگی گردآوری منابع، برای تدوین شاهنامه:
سخن هر چه گویم همه گفتهاند/بر باغ دانش همه رفتهاند-
اگر بر درخت برومند جای/نیابم که از بر شدن نیست رای-
کسی کو شود زیر نخل بلند/همان سایه زو بازدارد گزند-
توانم مگر پایهای ساختن/بر شاخ آن سرو سایه فکن-
کزین نامور نامهٔ شهریار/به گیتی بمانم یکی یادگار-
تو این را دروغ و فسانه مدان/به رنگ فسون و بهانه مدان-
ازو هر چه اندر خورد با خرد/دگر بر ره رمز و معنی برد-
یکی نامه بود از گه باستان/فراوان بدو اندرون داستان-
پراگنده در دست هر موبدی/ازو بهرهای نزد هر بخردی-
یکی پهلوان بود دهقان نژاد/دلیر و بزرگ و خردمند و راد-
پژوهندهٔ روزگار نخست/گذشته سخنها همه باز جست-
ز هر کشوری موبدی سالخورد/بیاورد کاین نامه را یاد کرد-
بپرسیدشان از کیان جهان/وزان نامداران فرخ مهان-
که گیتی به آغاز چون داشتند/که ایدون به ما خوار بگذاشتند-
چه گونه سرآمد به نیک اختری/برایشان همه روز کند آوری-
بگفتند پیشش یکایک مهان/سخنهای شاهان و گشت جهان-
چو بشنید ازیشان سپهبد سخن/یکی نامور نافه افکند بن-
چنین یادگاری شد اندر جهان/برو آفرین از کهان و مهان-
بهادر امیرعضدی