نبرد ِ تن به تن در شاهنامه - 3 - نبرد کیخسرو با افراسیاب

 
بر گزیده هایی از شاهنامه ی فردوسی
***
نبرد ِ  تن به تن در شاهنامه - 3 - نبرد کیخسرو با افراسیاب
***
نبرد کیخسرو با افراسیاب
***
از دو تاکتیک جنگی ِ نبرد همگروه و نبرد تن به تن، تورانیان بیشتر نبرد تن به تن را بر می گزینند و این سبک نبرد را پیش می نهد.
***

افراسیاب: به انبوه جستن، نه نیکوست جنگ/شکستی بود، باد ماند به چنگ

***

افراسیاب در ابتدای نبرد بزرگ با کیخسرو:
نه زان گفتم این کز تو ترسان شدم/وگر پیر گشتم دگر سان شدم-
همه ریگ و دریا مرا لشکرند/همه نره شیرند و کنداورند-
هر آنگه که فرمان دهم کوه گنگ/چو دریا کنند ای پسر روز جنگ-
ولیکن همی ترسم از کردگار/ز خون ریختن وز بد روزگار-
که چندین سرنامور بی گناه/جدا گردد از تن بدین رزمگاه-
گر از پیش من بر نگردی ز جنگ/نگردی همانا که آیدت ننگ-
چو با من بسوگند پیمان کنی/بکوشی که پیمان من نشکنی-
ور ایدونک جان ترا اهرمن/بپیچد همی تا بپوشی کفن-
جز از رزم و خون کردنت رای نیست/بمغز تو پند مرا جای نیست-
تو از لشکر خویش بیرون خرام/مگر خود برآیدت ازین کار کام-
بگردیم هر دو به آوردگاه/بر آساید از جنگ چندین سپاه-
چو من کشته آیم جهان پیش تست/سپه بندگان و پسر خویش تست-
و گر تو شوی کشته بر دست من/کسی را نیازارم از انجمن-
سپاه تو در زینهار منند/همه مهترانند و یار منند-

ببینیم تا بر که گردد سپهر/کرا بر نهد بر سر از تاج مهر-

افراسیاب، نبرد همگروه را بر نمی تابد و نبرد تن به تن را پیش می نهد:
بمان تا بیاساید امشب سپاه/چو بر سر نهد کوه زرین کلاه-
ز لشکر گزینیم جنگاوران/سرافراز با گرزهای گران-
زمین را ز خون رود دریا کنیم/ز بالای بد خواه پهنا کنیم-
بهادر امیرعضدی