برگزیده هایی از شاهنامه ی فردوسی
***
(146) - مترادف اصطلاحِ "حاتم بخشی یا از دیگران مایه گذاشتن" در شاهنامه ی فردوسی.
***
ردّ ِ پای ریشه ی اصطلاحاتِ عامیانه در شاهنامه.
***
اصطلاح "حاتم بخشی یا از دیگران مایه گذاشتن".
***
چه داری دژم اختر خویش را/درم بخش و دینار ِ درویش را-
***
طوس هنگام رسیدن رستم به سپاه ایران در کوه هماون:
چو رستم بیاید نکوهش کند/مگر کین سخن را پژوهش کند-
که چون مرغ پیچیده بودم به دام/همه کار ناکام و پیکار خام-
سپهبد همان بود و لشکر همان/کسی را ندیدم ز گردان دمان-
یکی حمله آریم چون شیر نر/شوند از بن ِ کُه، مگر ز آستر-
سپه گفت کین برتری خود مجوی/سخن زین نشان هیچ گونه مگوی-
کزین کوه کس پیشتر نگذرد/مگر رستم این رزمگه بنگرد-
بباشیم بر پیش یزدان بپای/که اویست بر نیکوی رهنمای-
بفرمان دارندهٔ هور و ماه/تهمتن بیاید بدین رزمگاه-
چه داری دژم اختر خویش را/درم بخش و دینار ِ درویش را-
بهادر امیرعضدی