برگزیده هایی از شاهنامه ی فردوسی
***
اغراق یا بزرگنمایی در شاهنامه ی فردوسی - بخش پانزدهم -
***
اغراق و بزرگنمایی، شگردی هنرمندانه که ردّ و نشان آن را در بسیاری از هنرها از جمله کاریکاتور، مینیاتور، سینما، تاتر، شعر(بویژه غزل)، داستان و ... می توان دید. اغراق، جلوه یی ست از هنر که برای ملموس و مشهود کردن یک واقعیت، آن را پر رنگ و لعاب تر و فراتر از اصل ِ همان واقعیت به رخ می کشد. نبوغ فردوسی در بکار گیری شگرد ِ اغراق، بسیار در شاهنامه دیده می شود. اغراق یکی از ارکان شاهنامه ست.
***
فرازهایی از اغراق در شاهنامه ی فردوسی
***
بکردار کوه از دو رویه سپاه/ز آهن بسر بر نهاده کلاه-
برآمد خروشیدن کرنای/بجنبد همی کوه گفتی ز جای-اغراق نبرد بزانوش با گرزسب:
برآمد ز هر دو سپه کوس و غو/بجنبید در قلبگه شاه نو-
ز بس نالهٔ بوق و هندی درای/همی چرخ و ماه اندر آمد ز جای-
تبیره ببستند بر پشت پیل/همی بر شد آوازشان بر دو میل-
زمین جنب جنبان شد و پر ز گرد/چو آتش درخشان سنان نبرد-
روانی کجا با خرد بود جفت/ستاره همی بارد از چرخ گفت-