خدای شاهنامه، خدایی متفاوت از خدای ادیان و آیین ها.

و.ک(043)

برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی

***
خدای شاهنامه، خدایی متفاوت از خدای ادیان و آیین ها.
***
فردوسی، حکیم فرزانه و خردمند، خدایش را نه قهار و جبار و مکار، که دادگر و دادگستر و دادار، خداوند جان و خرد می بیند و در دو فراز، این نحوه ی بینش  و نگرش به "خدای ویژه اش" را در لفافه ی بینش ِ رستم فرخزاد می نمایاند.
***
رستم فرخزاد(رستم هرمزد)،‌‌‌‌ که "ستاره شمر بود و بسیار هوش"، هجوم تازیان را بلای نازل شده از آسمان می انگارد. نا ملایمات و نا هنجارها را از آسمان و ستارگان می بیند:
 ز بهرام و زهره ست ما را گزند/نشاید گذشتن ز چرخ بلند-
 همان تیر و کیوان برابر شدست/عطارد به برج دو پیکر* شدست-
همه بودنیها "ببینم" همی/وزان خامشی برگزینم همی-

 و در مقابل، در نامه ای به سعد وقاص، دادار دادگر را رحمت و موهبت می انگارد و باران هنجار ها و داد و مهر را از دادار می بیند:
 به عنوان بر از پور هرمزد شاه/جهان پهلوان رستم نیک خواه-
سوی سعد و قاص جوینده جنگ/جهان کرده بر خویشتن تار و تنگ-
 سرنامه گفت از جهاندار پاک/بباید که باشیم با بیم و باک-
 کزویست بر پای گردان سپهر/همه پادشاهیش "دادست و مهر"-
............................... ....................................................
پ ن:
*دوپیکر، خرداد(جوزا)

بهادر امیرعضدی