و.ک(072,8)
برگزیده هایی از شاهنامه فردوسی
***
در پرده گویی ِ "عیان ترین بی حاجت ِ بیان" حکیم فردوسی طوسی، در سروده های "اروتیک" شاهنامه - بخش هشتم - زال و رودابه
***
بی پروا ترین حس و غریزه ی "حیوانی ِ" انسان، پیچیده در چادر شب ِ عفاف و شرم ِ حکیم طوس.
***
اروتیسم و حجب قلم ِ حکیم فردوسی طوسی، در داستان زال رودابه:
گفتار زال با ندیمه های رودابه:
سپهبد پرستنده را گفت گرم/سخنهای شیرین به آوای نرم-
که اکنون چه چارست با من بگوی/یکی راه جستن به نزدیک اوی-
که ما را دل و جان پر از مهر اوست/همه آرزو دیدن چهر اوست-
پرستنده گفتا چو فرمان دهی/گذاریم تا کاخ سرو سهی-
ز فرخنده رای جهان پهلوان/ز گفتار و دیدار روشن روان-
فریبیم و گوییم هر گونه ای/میان اندرون نیست واژونه ای-
سرمشک بویش به دام آوریم/لبش زی لب پور سام آوریم-
خرامد مگر پهلوان با کمند/به نزدیک دیوار کاخ بلند-
کند حلقه در گردن کنگره/شود شیر شاد از شکار بره-
برفتند خوبان و برگشت زال/دلش گشت با کام و شادی همال-
بهادر امیرعضدی