و.ک(072,4)
برگزیده هایی از شاهنامه ی فردوسی
***
در پرده گویی ِ "عیان ترین بی حاجت ِ بیان" حکیم فردوسی طوسی، در سروده های "اروتیک" شاهنامه - بخش چهارم- ترفند سودابه
***
بی پروا ترین حس و غریزه ی "حیوانی ِ" انسان، پیچیده در چادر شب ِ عفاف و شرم ِ حکیم طوس.
***
ترفند سودابه در وانمود کردن دو جنین از زنی دیگر به جای فرزند سقط شده ی خودش از بار گرفتن سیاوش:
بدو گفت زن من ترا بندهام/بفرمان و رایت سرافگندهام-
چو شب تیره شد دارویی خورد زن/که بفتاد زو بچهٔ اهرمن-
دو بچه چنان چون بود دیوزاد/چه گونه بود بچه جادو نژاد-
کیکاووس دو کودک "بار رفته" ی ادعایی سودابه را بر تشت زر می بیند:
برانگونه سودابه را خفته دید/سراسر شبستان برآشفته دید-
دو کودک بران گونه بر طشت زر/فگنده به خواری و خسته جگر-
ستاره شماران، دو کودک را از زن و مردی دیگر می بینند:
سرانجام گفتند کاین کی بود/
به جامی که زهر افگنی می بود-
دو کودک ز پشت کسی دیگرند/نه از پشت شاه و نه زین مادرند-
بهادر امیرعضدی